Column: Vier doodzonden van passend onderwijs
Het kwam voor niemand als een verrassing: Het Passend Onderwijs werkt niet(L). Er is weer een toename in het aantal aanmeldingen voor het speciaal onderwijs(H, I). Met één groot verschil ten opzichte van de situatie vóór het Passend Onderwijs: Kinderen zijn zwaarder beschadigd en getraumatiseerd omdat ze flinke klappen hebben gekregen in het reguliere onderwijs(O).
Door: Thijmen Sprakel
wwww.EduKitchen.nl
Het idee was prachting, één superschool waar alle lagen van de samenleving vreedzaam naast elkaar leven. De school als weergave van de maatschappij. En hier gaat het al fout. In de maatschappij zijn er veel instellingen die speciale begeleiding bieden aan mensen die dat nodig hebben: Mentale instelling, instellingen voor blinden en slechtzienden, instellingen voor azielzoekers, sociale werkplaatsen, instellingen voor dementerenden en vele andere voorbeelden. Sommige groepen mensen zijn gebaat bij een plek waar ze de zorg en begeleiding krijgen die ze nodig hebben. Die kan je niet de straat op sturen omdat we met z’n allen vreedzaam naast elkaar willen leven. Een schrijnend voorbeeld is de Syrische man die op 5 mei jl.(F) drie mensen in Den Haag neerstak. Signalen zat vanuit zijn directe omgeving dat het niet goed zat met deze man. Toch besloot men deze man niet in een gesloten instelling te plaatsen met alle gevolgen van dien. Soms is de inclusieve samenleving een ideaal dat niet past bij de situatie.
In 2015 al stelde kinderombudsman Marc Dullaert in zijn rapport(D) ‘Werkt passend onderwijs?’ vast dat het concept niet werkt. We zijn nu drie jaar verder en nog steeds is die conclusie actueel. Waarmee ik aankom bij doodzonde 1.
Doodzonde 1: Het werkveld wordt genegeerd
Het werkveld wordt door Den Haag niet serieus genomen. Al voordat de wet in 2014 in werking trad waren er al vele geluiden uit het werkveld dat dit plan niet zou werken(A). Jaar na jaar na jaar verschijnen er rapporten van instellingen als de Algemene Rekenkamer(B), de Onderwijsraad(k), DUO onderwijsonderzoek(c) en de Kinderombudman(D) waarin de zorgen rondom passend onderwijs worden onderstreept. Jaar na jaar blijven er geluiden klinken uit het werkveld dat passend onderwijs niet werkt. Het is roepen in de woestijn.
