Slaapproblemen bij hoogbegaafden

Met grote regelmaat horen we in de praktijk ouders verzuchten dat hun kind zo slecht slaapt.

‘Hij komt niet in slaap.’

‘Ze komt elke avond nog een aantal keer naar beneden. We houden geen avond meer over.’

bron: praktijkdeblik.nl

‘Hij is altijd zo vroeg wakker.’

‘Ze heeft vaak nachtmerries.’

‘Hij wil nooit naar bed, elke avond hebben we hier weer strijd over.’

Deze ouders zien er zelf begrijpelijkerwijs vaak ook moe uit. Hoogbegaafdheid en slaap gaan niet altijd goed samen, zo blijkt. Hier kun je op verschillende manieren naar kijken. Vanuit medisch perspectief, met inzet van melatonine bijvoorbeeld. Dat is niet onze expertise, dus daar waag ik me niet aan. Je kunt naar slaap ook kijken vanuit een visie waarin hoogbegaafdheid en gevoeligheid wordt meegenomen. Dat is de bril waardoor ik er liever naar kijk.

Als ouders met vragen rondom slapen komen, loop ik een aantal zaken na om te kijken waar het hem in kan zitten.

Wat is normaal?
Allereerst vind ik het belangrijk om de norm van ‘hoe hoort een kind van deze leeftijd te slapen’ te onderzoeken. Niet alle hoogbegaafde kinderen hebben weinig slaap nodig, maar er is een flink aantal (ook hoogbegaafde volwassenen) dat met veel minder uren slaap toe kan dan gemiddeld. Kijk dus naar je kind. Slaapt ze minder uren dan je verwacht maar oogt ze uitgerust, dan kan het dat ze gewoon minder slaap nodig heeft. Dan is het onredelijk om meer slaap te verwachten. Als ouder kun je dan wel aangeven dat een kind tussen bepaalde tijden bijvoorbeeld op haar kamer moet zijn, zelf mag lezen, stil mag spelen of iets dergelijks. Immers, de rest van het gezin slaapt ook graag en ouders hebben ook tijd zonder kinderen nodig.