Monique (50): We kunnen onze hoogbegaafdheid niet veranderen maar wel de manier waarop we daarmee omgaan.

Welkom bij onze rubriek “HB’er in beeld.”
We tonen een foto van een HB'er die betrokken is bij HBcentrum. Er wordt na het maken van de foto een interview afgenomen. Bij iedere deelnemer stellen we dezelfde vragen. Op deze manier willen we stigmatisering tegengaan en duidelijk maken dat iedere HB'er uniek is en andere begeleiding nodig heeft. Vandaag zien jullie Monique Leijen. Ze is 50 jaar oud, moeder van twee dochters en een hoogbegaafde zoon van 15 jaar oud. Ze is werkzaam bij HBcentrum Hoogkarspel en eigenaresse van HBcentrum Alkmaar.

Wanneer kwam je erachter dat je hoogbegaafd bent?

Zelf ben ik er nog niet 100% van overtuigd dat ik hoogbegaafd ben maar de eerste kwartjes vielen wel toen ik de opleiding tot HB-professional deed. 11 jaar geleden is mijn zoon hoogbegaafd getest maar in die tijd dacht ik altijd dat zijn vader hier een grotere invloed op had. Tijdens het zoeken naar informatie over hoogbegaafdheid zijn er voor mij in eerste instantie ook veel dingen duidelijk geworden over zijn vader. Ik deed de opleiding pas tien jaar later en daar hoorde ik opeens dingen die toch ook wel betrekking hadden op mezelf. Hierdoor kon ik voor mezelf steeds beter verklaren waar ik overprikkeld van kon raken en hoe het kan dat ik op bepaalde zaken gevoeliger kan reageren. Ik merk ook dat ik veel beter in mijn vel zit nu ik bij HBcentrum binnen mijn interessegebied kan werken. Het was altijd mijn droom om juf te worden maar door mijn faalangst is het daar nooit van gekomen. Bij HBcentrum kan ik mijn kwaliteiten volledig benutten. Vooral mijn creativiteit mag er steeds meer zijn en hierdoor komt mijn eigen hoogbegaafdheid ook steeds meer naar voren.

Zijn er momenten waarbij je het gevoel hebt dat je anders bent dan leeftijdsgenoten? Hoe vind je dat?

Zelf heb ik niet heel sterk het gevoel dat ik anders ben. Dit komt denk ik vooral omdat ik gewend ben om me altijd aan te passen. Bij HBcentrum pas ik me niet aan en kom ik energiek weer thuis. Bij andere plaatsen gaat het vanzelf dat ik me ga aanpassen maar naderhand voel ik me dan uitgeput. Ik zeg dan dingen die op dat moment logisch lijken maar thuis ga ik er dan over nadenken omdat dit eigenlijk helemaal niet mijn gedachtegang was. Bij HBcentrum denken we over het algemeen hetzelfde over zaken en daarom ben ik me er eigenlijk op dat moment niet echt van bewust dat ik me niet hoef aan te passen. Dat besef komt eigenlijk pas weer als ik in een andere omgeving ben geweest. Dus eigenlijk voel ik me wel hetzelfde als leeftijdsgenoten maar word ik me er steeds meer van bewust dat ik dit eigenlijk niet ben. Vroeger was ik echt wel een meeloper maar tegenwoordig maakt me dat niet zoveel meer uit. In de kern is uiteindelijk iedereen verschillend en waarschijnlijk ligt bij mij de oorsprong bij mijn hoogbegaafdheid. Ik ben nu op een leeftijd dat ik me hier niet meer zo erg druk om kan maken.

Wat vind je het leukste aan hoogbegaafd zijn?

Dit vind ik een hele lastige vraag. Door de problematiek rondom directe naasten is er toch vooral een naar gevoel dat overheerst. Als ik naar mijn eigen hoogbegaafdheid kijk dan ben ik trots op wat ik qua creatieve dingen kan maken. Ook mijn sensitieve kant heeft ook echt wel iets positiefs omdat je dan toch sneller andere mensen kunt begrijpen.

Wat zou je aan HB’ers mee willen geven die het misschien niet zo leuk vinden om hoogbegaafd te zijn?

Proberen om toch altijd de positieve kanten ervan in te blijven zien. Je kunt niet veranderen wie je bent en daarom raad ik dan aan om de mooie kanten uit te vergroten en die dan verder te ontwikkelen. Zelf zag ik hoogbegaafdheid ook als iets negatiefs. Mijn zoon gaat nu inmiddels al drie jaar niet naar school. Ik heb hem in deze jaren beter leren kennen en samen hebben we een pad gevonden om beter met zijn schooltrauma om te kunnen gaan. Ik heb de opleiding tot HB-professional gevolgd en help nu andere kinderen en hun ouders die tegen dezelfde problematiek aanlopen. Ik heb ontdekt dat dit mijn echte passie is. Op deze manier hebben we samen iets negatiefs in iets positiefs kunnen omzetten. Kortom: We kunnen onze hoogbegaafdheid niet veranderen maar wel de manier waarop we daarmee omgaan. Inmiddels heeft mijn zoon een maatwerkplan bij HBplus zodat hij zijn Havo diploma kan halen via staatsexamens. Hij kijkt positief naar de toekomst en de mogelijkheden binnen het HBO. Ik denk dat positief omdenken in dit soort gevallen ook zeker aanstekelijk werkt.

Hoe zou voor jou je ideale toekomst eruit zien?

Dat écht iedereen begrijpt/ snapt wat hoogbegaafdheid is en inhoudt. Dat er voor alle kinderen écht passend onderwijs en maatwerk wordt gerealiseerd. Ongeacht naar welke school ze gaan of waar ze wonen. Voor mijn zoon hoop ik dat er een manier komt waarop hij toch weer bij een school kan gaan instromen. Op dit moment voelt hij zich alleen nog veilig binnen de muren van HBcentrum. Al zijn angsten zijn verder verdwenen dankzij de begeleiding van HBcentrum maar het enige puntje blijft het vertrouwen in een school. Hij durft simpelweg niet meer naar binnen. Het HBO is op interessegebied en we gaan ervan uit dat dit weer gaat lukken maar ik gun het hem ontzettend als er eerder al een passende oplossing komt. Mijn ervaringen kunnen andere gezinnen helpen en daarom zie ik mezelf vooral met deze doelgroep werken als ik kijk naar mijn ideale toekomst.

Wat maakt HBcentrum voor jou zo waardevol?

HBcentrum is een plek waar hoogbegaafde kinderen weer opbloeien en zichzelf kunnen en mogen zijn. Waar vooral het samenzijn met ontwikkelingsgelijken heel belangrijk is. Mijn zoon heeft een half jaar zonder begeleiding thuis gezeten en ik zag hem in die tijd vooral verder in zijn bore-out verdwijnen. Tijdens de psycho-educatie heeft hij zichzelf goed leren kennen en geleerd wat voor invloed zijn hoogbegaafdheid op de ontstane situatie heeft gehad. We hebben zijn hoogbegaafdheid nooit ontkend maar hij weet nu precies wat het inhoudt en hoe hij met zijn hoogbegaafdheid om kan gaan. Ik ben blij dat ik Marieke twee jaar geleden heb gebeld en ik denk liever niet na over de andere scenario’s die anders hadden gevolgd. Ik kijk optimistisch naar de toekomst en hoop met mijn ervaring andere hoogbegaafden te helpen.