De ui van weerstand

Bron: praktijk DE BLIK

Ik werk regelmatig met thuiszitters en in andere complexe situaties. Hierbij merk ik dat ik de laatste tijd steeds vaker hetzelfde uitleg, wat ik graag deel. Het begrip ‘naar school gaan’ of ‘een opdracht maken’ is complexer dan het lijkt. We hoeven er niet overmatig moeilijk over te doen, maar ik merk regelmatig dat mensen het zien als één ding. Ga je wel naar school of niet? Is de opdracht af of niet? Dit kan dusdanige spanning geven, dat er geblokkeerd wordt. Dan wordt het volledige concept te moeilijk om aan te gaan, dus gebeurt er uiteindelijk niks. Of er gebeurt veel, maar vooral in weerstand en ruzie.

Vanochtend legde ik het aan een cliënt zo uit: ‘naar school gaan’ is een soort ui. Het zijn veel verschillende dingen die daarvoor nodig zijn en we kunnen die uit elkaar pellen. Dan kunnen we kijken wat wél lukt en wat de volgende stap is. Als we ‘naar school gaan’ pellen, krijgen we (op z’n minst) dit:

- De reis naar school toe
- De andere kinderen op het schoolplein
- De kinderen in de klas
- De kinderen die je aardig vindt
- De kinderen die je niet aardig vindt
- De leerkracht
- De instructie die gegeven wordt – uitgesplitst per vak of project
- De lesstof die getoetst wordt – uitgesplitst per vak of project
- De lesstof die je zelfstandig moet maken – uitgesplitst per vak of project
- De spullen die je bij elkaar en paraat moet hebben
- De prikkels in het gebouw
- Een dagritme hebben dat voldoende aansluit om op tijd op school te komen
- De emoties rondom succes en falen