13 diagnoses gek
Dit programma komt even behoorlijk binnen.. Ik ken iets teveel kinderen zoals Jason. Kinderen met bizar veel labels maar ook kinderen die voor langere periodes in de isoleer hebben gezeten op school of waarvoor wij de laatste halte zijn voordat ze voor een langere periode worden opgenomen bij een psychiatrische instelling. Tot nu toe is het bij bijna alle kinderen gelukt om ze weer stabiel te krijgen binnen HBplus.
In plaats van trots voel ik na het kijken van dit programma vooral even onmacht. Gelukkig hebben we al een paar serieuze aanvragen gekregen van mogelijke franchisenemers. Ik hoop dat we met zijn allen op landelijk niveau kunnen voorkomen dat dit soort casussen zo uit de hand kunnen lopen. Op mijn laptop staan zo'n 20 "buikpijndossiers" die ik nog steeds niet heb geopend. Dit zijn de dossiers van de kinderen met meerdere diagnoses. Bij ontwikkelingsgelijken en de juiste begeleiding valt gedrag vaak weg. Uit principe ga ik deze dossiers ook niet meer lezen denk ik. Deze kinderen zijn inmiddels geholpen dankzij een gepersonaliseerd aanbod, dat is voor mij voldoende.. Natuurlijk ben ik wel een voorstander van gespecialiseerde hulp bij twice-exceptional kinderen. We geven het ook altijd eerlijk aan als we hier vermoedens over hebben. Wij zijn tenslotte geen psychiaters.. Toch valt het me vooral op hoe beschadigd kinderen kunnen raken als het IQ in eerste instantie niet wordt meegenomen bij onderzoeken en diagnoses worden gesteld die later niet blijken te kloppen. Ook de kinderen die niet testbaar zijn lopen een groot risico. We hebben serieus kinderen in de individuele begeleiding gehad met een IQ-score van 80-90 waarvan ouders toch graag wilden dat we een aanbod gingen samenstellen. Bij een paar gevallen is daarna nog een keer een IQ-test afgenomen en scoorden ze "opeens" op hoogbegaafd niveau. Wij toveren niet.. Vooral het stukje erkenning in hun zijn en de passende tools geven deze kinderen het laatste zetje om zich tóch te geven. Een heftig programma, maar goed dat dit zo wordt gedeeld!